Nieuwe Pekela  – Bij het mini zwemplasje Heeresmeer is een kleine groep ganzen, sinds jaar en dag, aanwezig. Vooral de hoeveelheid geproduceerde ganzenpoep is een doorn in het oog van de recreanten en zwemmers. Naar aanleiding van de klachten is de gemeente in 2018 een onderzoek begonnen wat eind juni 2019 resulteerde in het weghalen van de kleine groep, wetende dat de dieren gedood zouden worden. Een storm van boze en verdrietige reacties via de digitale (snel) weg noopt  RTV1 om uitgebreid uitleg van de verantwoordelijke wethouder te vragen. We nodigen hem uit voor een persoonlijk gesprek.

Hieronder de uitleg van wethouder Jaap Van Mannekes:

‘Het uitgegraven gebied Heeresmeer bestaat uit twee gedeelten. Een grote natuurplas welke 25 meter diep is, en een klein ondiep zwemplasje. De aanleiding om het mini zwemplasje uit te graven was de sluiting van de toenmalige openluchtzwembaden in Nieuwe en Oude Pekela. In Oude Pekela kwam het overdekte zwembad, en het mini zwemplasje werd in 1990 gegraven ten behoeve van recreëren in Nieuwe Pekela. Er werd een kiosk bijgezet met toiletten. Recente tellingen bij de diepe natuurplas wijzen uit dat er op dat moment meer dan 100 ganzen verblijven. In tegenstelling van het groepje ganzen bij het mini zwemplasje zijn de ganzen in het grote diepe gedeelte alleen bepaalde periodes in het jaar aanwezig. Deze ganzen komen en gaan, worden niet gevoerd en vinden hun eigen voedsel in de omgeving. Bovendien is het grote gedeelte niet bedoeld om te zwemmen.’

Enorme overlast:

‘De hoeveelheid poep bij het mini zwemplasje kan ik niet duiden, maar geloof mij als ik zeg dat ze enorme hoeveelheden produceren. Daar zeg je U tegen. Ik heb zelf ganzen gehad en weet waar ik over praat. Bij de kleine plas is er overlast omdat er gezwommen wordt. Daarnaast worden ze gevoed door deze of gene. Sommige mensen vinden het leuk dat ze er zijn, maar recreanten ervaren een enorme overlast door de grote hoeveelheid poep vermengd met het zandstrandje. De beheerder van de kiosk gaf in 2018 al aan bij de gemeente dat het de spuigaten uitliep. Dagelijks was hij in de weer met een schepje om op te ruimen en 2 tot 3 keer per jaar is het strandje met een machientje omgewoeld.’

Onderzoek:

‘Ondertussen is de gemeente een jaar geleden begonnen met een onderzoek waarbij adviseurs zijn ingeschakeld. De intentie was ons goed te laten informeren wat de mogelijkheden zijn om van de ganzen op deze plek verlost te zijn. Al snel kwamen de adviseurs terug met het verhaal dat verplaatsen naar een andere plek geen zoden aan de dijk zet. Ze hebben niet alleen een sterke familieband, maar hechten ook aan de plek waar ze zich hebben gesetteld. Afschieten was geen optie. Overbrengen naar een andere gemeente kan alleen met toestemming van die gemeente. Een andere mogelijkheid was om de ganzen te verwijderen. Dit zou inhouden dat ze toch gedood zouden worden, maar op een humane manier door een gespecialiseerd bedrijf. De gemeente besloot in 2018 de situatie eerst te laten zoals het was, ook omreden dat er voor en tegenstanders van het groepje ganzen zijn. Anderzijds is ook het besef dat als je de kleine zwemplas, de kiosk en de omgeving erom heen nieuw leven in wilt blazen dan is het wel noodzakelijk om goed te faciliteren. In januari 2019 kwam opnieuw de vraag of er al een oplossing was gevonden. Je kunt je voorstellen dat het aantal ganzen allengs toeneemt. In de wetenschap dat er een hoop gevoelens los zou komen werd toch besloten de ganzen te laten verwijderen. Dit gebeurde eind juni dit jaar.’

Verantwoording:

‘Ik begrijp de gevoelens heel goed, maar Nederland is een klein landje en we zijn als zodanig ingericht voor natuurgebieden, speelgebieden en zwemgebieden. De kleine plas is ingericht als zwemplas en die willen we ook als zodanig gebruiken. Dan moet je soms ingrepen doen die niet prettig zijn. Nadat de ganzen weggehaald zijn kreeg ik mailtjes met de vraag wat er met de ganzen gebeurd was. Ik had moeite om te vertellen dat ze gedood waren en gaf alleen aan dat ze verwijderd waren. Dat had ik achteraf gezien misschien anders moeten doen. In 2^e instantie heb ik uitgelegd hoe de vork in de steel zat. Of andere ganzen zich in de toekomst gaan vestigen bij de kleine zwemplas zou ik niet weten, en kan ik dus ook niet voorspellen.’

Gesprek met ganzenopvang:

‘Voor het geval dat we toch weer tegen deze problematiek aanlopen wil ik zeker een diepgaand gesprek aangaan met de opvang in Dalen. De eerlijkheid gebied mij om te zeggen dat ik zelf niet op de hoogte was van deze ganzenopvang. Vanochtend had ik een kort gesprekje op radio Noord met de man, hij zei dat we ook een andere voerplek hadden kunnen creëren. Ik ben van mening dat de 1^e vereiste is dat mensen de ganzen juist niet moeten voeren. Je ziet het bijvoorbeeld in de stad met duivenoverlast. Als ze niet gevoerd worden dan vertrekken ze vanzelf.’

Reacties:

‘Nogmaals, ik begrijp veel van de emoties en de reacties, sommigen zijn op zijn zachts gezegd niet mals, op het randje van bedreiging. Gelukkig kan het ook anders. Ik heb gisteren een goed gesprek gehad met iemand. We kwamen niet tot hetzelfde maar het gesprek was wel inhoudelijk, dat is toch wel iets anders dan mensen die van alles gaan roepen.’

Tot besluit:

‘We zijn met dit besluit beslist niet over eén nacht ijs gegaan, de tijd is ruimschoots genomen om alle opties te wikken en te wegen. Ook ik ben begaan met het welzijn van dieren maar als ik, in dit geval, moet kiezen tussen onze inwoners en kinderen die niet op vakantie gaan, dan is dit voor mij belangrijker.’

In de eerstvolgende raadsvergadering in Pekela zal dit onderwerp via de ingekomen stukken aan de orde komen.